De film begint met een indringende geboortescène waarin we zien hoe slechts de vrouwelijke helft van een tweeling een zware bevalling overleeft.
Diepbedroefd over de dood van vrouw en kind verlaat vader huis en haard, en laat de opvoeding van het meisje, Pai, over aan de grootouders. De dood van jongetje is vooral ook botte pech voor de grootvader, Chief Koro, want die had de doodgeboren kleinzoon de rol van next-chief-in-line reeds toebedeeld. En Pai is natuurlijk een schat van een kind, maar voor deze patriarch is zij troonopvolgingtechnisch volkomen nutteloos, want traditie is en blijft traditie. Tegenstellingen tussen eeuwenoude tradities en een meer liberale way of life, tussen heilig en profaan, komen voortdurend om de hoek kijken. Aan het einde van de film komt dit sprookje tot een climax in een scène die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat.
“Zo schematisch, voorspelbaar en kitscherig is Whale Rider.” (Parool)
Deze week werd bekend dat Loek Dijkman op vrijdag 1 november jl. is overleden. Loek Dijkman was directeur van Topa, een verpakkingsbedrijf in Voorhout. Achter in de Grevelingenstraat had hij het kantoorgebouw van de stichting ARTOPA waar nog ruimte over was. Daarin konden verenigingen en partikulieren ruimte gebruiken voor een luttel bedrag. Er was zelfs […]
In het Leidsch Dagblad van vrijdag 10 oktober jl. stond bovenstaand artikel van correspondent Ed Olivier dat de bewoners van Lisse en (verre) omstreken zou moeten verontrusten. Want de plannen van de gemeente Lisse met Floralis zijn bedreigend voor het culturele leven van de Bollenstreek. “Gevolgen voor Filmhuis Lisse en theater Florlais onzeker bij een […]
De titel van de film die we draaien voor de start van het Leiden International Film Festival (LIFF) is nu bekend! Al voor de achtste keer werkt het Filmhuis Lisse samen met de programmeur van het Leiden International Film Festival. Dankzij het LIFF kunnen wij een pre-première vertonen van films die pas in in de […]