Hartveroverende, magisch originele film over de Italiaanse grootouders van de regisseur, die met vallen en opstaan zich ontworstelen aan de armoede om geluk en welvaart te vinden in Frankrijk. Maar daar worden ze niet altijd met open armen ontvangen. Er is sindsdien niet zoveel veranderd…
Boven op een berg, middenin in de Piëmont (Noord-Italië), ligt het piepkleine dorpje Ugheterra. Nu zijn alle huizen vervallen, maar een eeuw geleden woonden daar families met allemaal dezelfde achternaam. Zo ook de grootouders van regisseur Alain Ughetto. Cesira belandt op de berg door haar liefde voor Luigi, een van de 11 kinderen uit een Ughetto familie. Grond is er schaars en het eten dus ook. Luigi en zijn broers vertrekken dan ook elke winter naar Frankrijk en Zwitserland, om daar het zware werk te doen. Met behulp van een bijzonder speelse stop-motion animatiestijl, waarin hij af en toe letterlijk contact maakt met zijn grootmoeder, creëert Alain Ughetto een prachtige, ontroerende liefdesbrief aan zijn ouders en grootouders die hun hele leven met hun handen werkten. Ze konden alles maken wat ze zagen. Het zelfde doet de filmmaker nu. Met zijn handen brengt hij iedereen en alles tot leven, van de bordkartonnen huizen en de bossen van broccoli tot de koeien en zijn eigen familie. Die waarin vele Europeanen arm en ongeletterd waren en als (gast-)arbeiders probeerden wat van hun leven te maken. Een volkomen terechte winnaar van de European Film Award voor beste Animatiefilm van Europa.
“Originele animatiefilm die een stukje weggestopte (familie)geschiedenis tot leven brengt. Een fantastisch voorbeeld dat animatie geen genre is en ook niet uitsluitend interessant voor kinderen.” (Film Totaal)
“No Dogs or Italians Allowed’ is een monumentje voor Italiaanse migranten in Frankrijk.” (de Volkskrant)
“No Dogs or Italians Allowed is een humorvol liefdesdrama. Dit alles verpakt in een fraaie stopmotion, die ook elementen van een documentaire bevat. Het vakmanschap druipt er vanaf en de kijker krijgt ook een gratis geschiedenisles.” (De Protagonisten)
Deze week werd bekend dat Loek Dijkman op vrijdag 1 november jl. is overleden. Loek Dijkman was directeur van Topa, een verpakkingsbedrijf in Voorhout. Achter in de Grevelingenstraat had hij het kantoorgebouw van de stichting ARTOPA waar nog ruimte over was. Daarin konden verenigingen en partikulieren ruimte gebruiken voor een luttel bedrag. Er was zelfs […]
In het Leidsch Dagblad van vrijdag 10 oktober jl. stond bovenstaand artikel van correspondent Ed Olivier dat de bewoners van Lisse en (verre) omstreken zou moeten verontrusten. Want de plannen van de gemeente Lisse met Floralis zijn bedreigend voor het culturele leven van de Bollenstreek. “Gevolgen voor Filmhuis Lisse en theater Florlais onzeker bij een […]
De titel van de film die we draaien voor de start van het Leiden International Film Festival (LIFF) is nu bekend! Al voor de achtste keer werkt het Filmhuis Lisse samen met de programmeur van het Leiden International Film Festival. Dankzij het LIFF kunnen wij een pre-première vertonen van films die pas in in de […]