Mrs. Harris Goes to Paris
Christian McKay
Isabelle Huppert
Lesley Manville
Bekijk film op IMDb
Mrs. Harris Goes to Paris, is het betoverende verhaal van een ogenschijnlijk gewone Britse huishoudster wier droom het is om ooit een couture-jurk van Christian Dior te bezitten. Het neemt haar mee op een bijzonder avontuur naar Parijs van de jaren ’50 met mooie, nauwe straatjes met glimmende, hobbelige keien.
Mrs. Harris Goes to Paris, is het betoverende verhaal van een ogenschijnlijk gewone Britse huishoudster wier droom om een couture-jurk van Christian Dior te bezitten haar meeneemt op een bijzonder avontuur naar Parijs. Ze werkt zich te pletter om daarvoor de nodige centjes bij elkaar te sprokkelen. Maar zoals het in vele sprookjes gaat, gaat niet alles als vanzelf en komen op weg naar het happy end nog een aantal beren op haar weg.
Het originele boek stamt uit 1958 en is op sommige plekken uitgebracht als Flowers for Mrs. Harris (van auteur Paul Gallicor). De makers van deze film hebben niet slechts de kern van het verhaal aangepast, maar er ook een hoop bij verzonnen, want het boek heeft te weinig pagina’s om een speelfilm van twee uur mee te vullen.
Met deze feelgoodmovie, boordevol grote Britse en Franse sterren, sluit het Filmhuis Lisse het najaars-winterseizoen 2022 af. Met de Leeuwarder Courant vinden wij dit een uitstekende film om vrolijk de kerstperiode in te gaan!
“In Engeland weten ze al tientallen jaren hoe ze een feelgoodfilm moeten maken. Trek wat volkse personages uit hun dagelijkse sleur, een lach hier, een traan daar, op weg naar de aftiteling via een hartverwarmend avontuur. Paul Gallico’s boek met de (ongeveer) gelijknamige titel was perfect bronmateriaal voor weer zo’n film.” (FilmTotaal)
“Aangename feelgoodfilm over de Britse Mrs. Ada Harris (Lesley Manville), een huishoudelijke hulp die geobsedeerd raakt door een couture-jurk van Dior. Amerikaanse critici prezen vooral de charme van de film én – uiteraard – de hoofdrolspelers. “(de Filmkrant)
“‘Mrs Harris goes to Paris’ is eerder een kerstfilm dan een politiek verhaal over consumentisme.” (Leeuwarder Courant)
