“Etiquette, kerkbezoek, visites, wandelingen door de natuur, weggestopte gevoelens: wie Jane Austen leest, krijgt een braaf beeld van de 19de-eeuwse Engelse maatschappij. In Becoming Jane, een biografische film over het leven van Jane Austen, wordt daarnaast geknokt, gezopen en het gevoel gevolgd. Het wekt de illusie dat de film realistischer is, maar schijn bedriegt.
Als biopic valt er behoorlijk wat aan te merken op Becoming Jane. Net als in Molière en Miss Potter wordt de historische werkelijkheid naar hartelust aan het scenario en moderne smaak aangepast. Het hangt tegen een belediging aan. Waarom wordt Austen – in werkelijkheid niet zo beeldschoon – neergezet als bleu meisje met bambi-ogen en blosjes (Anne Hathaway)? Waarom wordt haar ironie in de film wel benoemd, maar moet je naar concrete voorbeelden speuren? Hoezo speelt een flirt – in werkelijkheid vrij onschuldig – een doorslaggevende rol in haar verdere leven? Sterker nog: waarom moet het nu juist weer een man zijn die Engelands bekendste schrijfster tot volle wasdom weet te brengen? Los daarvan: Als typische kostuumfilm is Becoming Jane daarentegen wel geslaagd. De decors doen denken aan de verfilmingen van Emma en Pride and Prejudice. Ondanks een paar uitglijders – dat vader en moeder Austen aanstalten maken tot seks op zondagochtend voelt eerder gênant dan realistisch – blijven de pikanterieën zo verborgen als het bruisende gevoelsleven bij Austen. Leugens, ontdekkingen, vrijers aan de deur: Becoming Jane heeft het allemaal, inclusief een minder voorspelbaar einde. De scenarioschrijvers creëerden een even romantisch, maar iets gelaagder beeld van de maatschappij, gegoten in een verhaal zoals Austen het zelf had kunnen schrijven. Het taalgebruik is hetzelfde en verschillende personages zijn duidelijk op haar boeken gebaseerd. Maar de allerbelangrijkste reden om Becoming Jane het voordeel van de twijfel te geven zijn de sprankelende Hathaway en James McAvoy. De chemie tussen die twee maakt zelfs een kuis handenspel zo spannend als het in het echt kan zijn.”(Cinema.nl)
“Ingetogen romantisch kostuumdrama, waarin Anne Hathaway en James McAvoy laten zien wat liefde is en welke offers dit met zich mee kan brengen” (Film 1)
“Ultieme Engelse tuttigheid, maar fantastisch geacteerd en met een lach en een traan perfect geproduceerd. Niet naar ieders smaak, maar liefhebbers van Britse kostuumfilms zitten gebeiteld “ (Veronica)
Deze week werd bekend dat Loek Dijkman op vrijdag 1 november jl. is overleden. Loek Dijkman was directeur van Topa, een verpakkingsbedrijf in Voorhout. Achter in de Grevelingenstraat had hij het kantoorgebouw van de stichting ARTOPA waar nog ruimte over was. Daarin konden verenigingen en partikulieren ruimte gebruiken voor een luttel bedrag. Er was zelfs […]
In het Leidsch Dagblad van vrijdag 10 oktober jl. stond bovenstaand artikel van correspondent Ed Olivier dat de bewoners van Lisse en (verre) omstreken zou moeten verontrusten. Want de plannen van de gemeente Lisse met Floralis zijn bedreigend voor het culturele leven van de Bollenstreek. “Gevolgen voor Filmhuis Lisse en theater Florlais onzeker bij een […]
De titel van de film die we draaien voor de start van het Leiden International Film Festival (LIFF) is nu bekend! Al voor de achtste keer werkt het Filmhuis Lisse samen met de programmeur van het Leiden International Film Festival. Dankzij het LIFF kunnen wij een pre-première vertonen van films die pas in in de […]