A Man Called Otto
Mariana Treviño
Rachel Keller
Tom Hanks
Bekijk film op IMDb
A Man Called Otto, gebaseerd op Fredrik Backmans bestseller “En man som heter Ove”, is een remake van de gelijknamige Zweedse film. Otto is ‘n norse weduwnaar met vastgeroeste gewoonten. Wanneer een druk jong gezin naast hem komt wonen, krijgt hij te maken met de goedgebekte, hoogzwangere Marisol…
Otto Anderson is een norse weduwnaar met vastgeroeste gewoonten. Wanneer er een druk jong gezin naast hem komt wonen, krijgt hij te maken met de goedgebekte en hoogzwangere Marisol. Uiteindelijk ontstaat er een wonderlijke vriendschap die Otto’s leven op zijn kop zet. A Man Called Otto is een grappig, hartverwarmend verhaal dat laat zien dat sommige gezinnen bepaald geen alledaagse achtergrond hebben. In 2003 draaide A man Called Ove met succes in het Filmhuis Lisse. Toen leerden we Ove/Otto kennen tijdens een inspectierondje in zijn buurt, terwijl hij foutief geparkeerde fietsen verplaatst en de inhoud van afvalbakken controleert. Er is een reden dat hij met dit imago zijn buurtbewoners bewust op afstand houdt, maar die houdt hij voor zichzelf. Tot de nieuwe overburen op een ochtend per ongeluk zijn brievenbus omver rijden. Het blijkt het begin van een onverwachte vriendschap, die Ove/Otto de mooie kant van het leven weer laat zien. De Amerikanen hebben van Ove overigens een Nederlandse kolonel b.d. gemaakt…
“In het begin van ‘A Man Called Otto’ weet Tom Hanks als norse weduwnaar niet zo te boeien, maar hij heeft wel een geweldige chemie met Mariana Treviño, die zijn Mexicaanse buurvrouw speelt.” (de Volkskrant)
“In Hannes Holms verfilming van Fredrik Backmans bestseller Een man die Ove heet wisselden droge humor, melodrama en klucht elkaar af. Zeven jaar later doet Marc Forster het Zweedse succesnummer over in een Hollywood-versie met een hoog goedvoelgehalte.” (de Filmkrant)
“A Man Called Otto is een welgemeende maar sentimentele bewerking van de Zweedse kaskraker Een man die Ove heet. De film is een typisch voorbeeld van een Amerikaanse remake die het rauwe randje verliest dat het origineel zo leuk maakte.” (Het Parool)
