Soms zijn er heel veel bezoekers, zoals bij de prachtige film “The Light between two Oceans”.
En een heel enkele keer – dit was voor het eerst in vele, vele jaren – is er iets mis met de film.
Maar wanneer beiden tegelijkertijd voorvallen, dan heb je een probleem…
De voorbereiding; wat altijd vooraf gaat.
Een film wordt door de filmdienst aangeleverd op de filmkluis in Floralis. Via een internetverbinding wordt een bestand van 250-500GByte naar een speciale harde schijf – de filmkluis – in de serverruimte op de 2e verdieping gestuurd. Dat gebeurt ‘s nachts om het gewone dataverkeer niet te verstoren. Het duurt ongeveer een hele nacht voordat een film binnen is. Daarna moet de film uit de filmkluis worden opgehaald en naar de Dolby server in de projectorruimte worden verstuurd.
Dit proces duurt ongeveer 30 minuten. De Dolby server bestuurt de projector en regelt het sluiten van de zaaldeuren, het aan- en uitgaan van de zaalverlichting, het formaat van het beeld (scope of widescreen), de kadrering en het geluid.
Normaliter beginnen de operators rond 19:15 uur met het controleren van de voorstelling.
Dat doen ze door eerst de projector op te starten – die moet enige tijd opwarmen – om daarna de voorstelling door te lopen. De voorstelling (of “show” zoals dat in het filmbedrijf heet) wordt gestart en ieder onderdeel; de leader, de trailers, de hoofdfilm en de pauze, wordt gecontroleerd op de juiste werking. Ook wordt bekeken of de zaal deuren automatisch dichtvallen, het zaallicht in stappen uitgaat, het geluid wordt overgezet van microfoon naar film en het beeldformaat en de kadrering goed staan. Wanneer er een pauze in de voorstelling is, wordt ook daar gecontroleerd of de film tijdig stopt en daarna weer gestart kan worden.
En daarbij constateerden we dus een probleem!
Een week daarvoor was de film al van de filmkluis naar de Dolby server overgezet, dit heet het ingesten van de film, en dat ging toen allemaal prima. Maar nu bleek dat het bestand van de film defecte segmenten vertoonde. Daardoor moest de film opnieuw uit de filmkluis worden opgehaald, om daarna weer in de voorstelling te worden gemonteerd. Dit proces duurde ruim 30 minuten. Wanneer dit bestand ook problemen zou vertonen, zou het door de filmdienst opnieuw moeten worden verstuurd en hadden we de voorstelling die avond moeten verschuiven naar een andere datum…
En toen…
Toen was het inmiddels 19:45 uur. We hadden al eerder aan de kassa doorgegeven dat de voorstelling niet op tijd kon beginnen en dat de mijnzaal niet voor 20:00 uur open kon gaan. Men zou beneden een seintje krijgen wanneer alles weer in orde was. Om 20:00 uur kon de film weer in de voorstelling worden gemonteerd. Maar omdat we niet wisten of er nog meer defecten zouden zijn, werd de hele voorstelling weer getest. Dat gaat gelukkig in een versneld tempo maar duurt toch ongeveer 5-10 minuten en soms moet dit proces herhaald worden wanneer er iets mis is. Ondertussen hadden we al besloten om de pauze te laten vervallen – dat onderdeel werd meteen uit de “show” gehaald – om de voorstelling niet nog langer te laten uitlopen…
Beneden liep de foyer vol; het was zoals gezegd een volle bak. En dan is het dringen voor de deuren. En met de temperatuur liep ook de stress op. Waarop men beneden net na 20:00 uur besloot om de wachtenden naar boven door te laten. En dat hadden we beter niet kunnen doen…
Want boven was men nog druk bezig met het wijzigen en testen van het programma. De zaaldeuren vallen daarbij dicht en het zaallicht gaat daarbij uit. En dan wil je niet dat er bezoekers voor de deur of op de onverlichte trap in de zaal staan. We schrokken dan ook geweldig toen we een massa mensen op de lange trap naar de eerste verdieping zagen staan.
Wanneer een massa mensen zich eenmaal in beweging zet, is er geen houden meer aan. Maar let op: De zaaldeuren gaan naar buiten open, omdat bij een calamiteit de mijnzaal snel ontruimd moet kunnen worden. Voor de mensen die voor die deuren wachten, komen de deuren dus naar hen toe. En omdat de massa achter hen aan het dringen is, gaat dat heel lastig, ook al omdat die deuren ook nog vastgezet moeten worden tegen de magneten aan de wand. Echter, door de testen vallen de deuren op verschillende momenten weer los…
Wat hebben we hiervan geleerd?
Wanneer het erg druk, is laten we mensen eerder toe tot de ruimte achter de foyer. En als het kan, direct door naar de mijnzaal! We houden de trap vrij, totdat de mijnzaal open is.
In de ruimte direct achter de foyer kan het publiek naar het toilet of naar het grand café . Bij calamiteiten kan men snel richting de nooduitgang (de achterdeur van Floralis).
Op de trap kan men geen kant meer op. Al geruime tijd is de branddeur achter in de foyer defect. Daardoor blijft die deur niet openstaan om pas bij een calamiteit automatisch dicht te vallen. Nu wordt hij voor het gemak vaak opengehouden met een wig of een paaltje. Dit moet heel snel gerepareerd worden want dat kan bij een brand of een sterke rookontwikkeling heel gevaarlijk zijn.
Wij zullen extra communicatiemiddelen aanschaffen om beter aan elkaar door te kunnen geven wat er boven en beneden gebeurt. Ook zullen we in die gevallen door het dragen van een geel vestje beter zicht- en herkenbaar zijn.
Gelukkig is er niets ernstigs gebeurd maar enkele bezoekers hebben het wel heel benauwd gehad.
Zij hebben ons daar terecht op aangesproken. Daarvoor onze welgemeende excuses.
Wij op onze beurt vragen onze bezoekers begrip voor de maatregelen die wij nu moeten nemen. Maar ook hun medewerking door alsjeblieft niet zo te dringen voor de deur achter in de foyer. Ook door na de voorstellingen nog even te blijven zitten totdat de zaalverlichting weer aangaat. Doordat de aantredenverlichting niet goed functioneert, is het niet veilig om en massa, in het donker, de zaal te verlaten. De zaalverlichting gaat kort na de aftiteling automatisch, eerst half en daarna vol aan. Kortom wij, onze huisbaas en ons publiek moeten deze lessen ter harte nemen, dan komt het allemaal weer goed en kun u weer volop genieten van alle mooie films die we laten zien.
Wij wensen u een fijn en veilig Nieuwjaar toe; tot ziens in ons aller Filmhuis Lisse!